WPROWADZENIE DO TEATRU OBRAZU - w parach

CZEMU?

Ćwiczenie to ilustruje dynamikę ofiara/oprawca

PoKAZUJE, jak język ciała może być narzędziem lub znacznikiem nierówności/przemocy

UŚWIADAMIA, jak wiele wyrażamy (nieświadomie) poprzez postawę/mimikę

Pozwala nawiązać do osobistego (bolesnego) doświadczenia (dlatego ważne, by wykonać je w skupieniu, bez żartów)

odwołuje się do empatii i do uczuć

Można ćwiczenie wykonać bez słów, w ciszy.

Można mówić (to świetne ćwiczenie, gdy akurat na lekcji przerabiamy części ciała, czasowniki ruchu i tryb rozkazujący).

JAK?

W parach. Najpierw pierwsza osoba "rzeźbi" swojego oprawcę. Nie tłumaczy ani kim ta postać jest, ani co zrobiła. Następnie osoba ta wpasowuje się w obraz przyjmując rolę ofiary ("PIERWSZA SCENA"). Zmiana ("druga scena") Bardzo powoli, jakby tańcząc, OPRAWCA zamienia się w ofiarę, a ofiara w oprawcę z pierwszej sceny a następnie drugiej sceny. Na koniec obydwie osoby znajdują balans, pozycję, w której czują się komfortowo i na równi.

video z warsztatów z nauczycielami:

https://www.youtube.com/watch?v=192L6yD894I